از کدوم نسل و نژادی که تو چشمات صداقت
من و تا مرز یه پرواز برسون به بی نهایت
از کدوم قله می یای تو که پر از اوجی و احساس
گاهی هم رنگ یه بارون گاهی رنگ باغچه با یاس
سبز سبزی مثل شاهی سرخی هم رنگ شقایق
گاهی آبی و زلالی تازه مثل صبح صادق
تو بخوای مخمل نور و به تن شب می پوشونی
تو مسیر قصه ها رو به حقیقت می رسونی
به سحر رسیدم از تو به طلوع پاک خورشید
به همون صبجی که رویا خواب پروانه رو می دید
پشت اون ابرای تیره گل آفتاب نگرونه
واسه چیدن ستاره نگرونه خواب بمونه
خواب آینه هارو دیدم تو شبی پر از ستاره
عشق تو همسفرم بود واسه پرواز دوباره
پشت اون ابرای تیره گل آفتاب نگرونه
واسه چیدن ستاره نگرونه خواب بمونه

نوشته شده در سه شنبه 90/8/3ساعت 3:53 عصر توسط هستی نظرات ( ) | |